Wellington: een stijve stad...

Na een iets of wat deugddoende nachtrust nuttigen we ons ontbijt in de ochtendzon. Nadien zetten we koers naar de hoofdstad Wellington. Zolang we zitten is er geen probleem. Bewegen doen we echter als een vergevorderde parkinson patiënt. Hier en daar een rare blik tijdens het tanken of in Wendy’s nemen we er dan maar bij...
Eens aangesloten op 240V nemen we de bus richting stadcentrum 13km verderop.
We laten ons naar boven takelen door de cable car en kruipen met een slakkengangetje door de botanic gardens, langs de beehive terug naar beneden. We kuieren door de tot place to be omgetoverde haven. De gelijkenis met auckland is hier groot. Verlaten havengebouwen omgebouwd tot winstgevende horeca.
Tenslotte wandelen we nog door de beroemde cuba street en besluiten vervolgens om toch maar terug te keren naar onze trouwe vierwieler en aldaar in het laatste daglicht enkele zelfgemaakte burrito’s met kip te verorberen. Oh ja niet vergeten de klok een uur terug te draaien!